Blogasek podsunięty przez Alexandrę. Dziękujemy!
KLIK
Pragniemy jeszcze nadmienić, że blogasek poniżej zanalizowany wyróżniony został specjalną nagrodą. Jest to pierwszy twór, który Locha analizuje, a w którym nazwa Hogsmeade została napisana poprawnie. Brawa!
***
Ja ubrana w moją sukienkę, zrobiłam sobie niemocny makijaż. Oczy przejechane tuszem a usta pociągnięte czerwoną szminko-błyszczkiem w kolorze mojej sukienki.
[„Oczy przejechane tuszem”… Ja kwicząca niemocno, ale wystarczająco mocno, aby czuć się jak przejechana przez walec. ]
***
Wkroczyłam do Wielkiej Sali. Było wspaniale. Na niebie widniała pełnia księżyca, w którą wpatrywałam się z otępieniem.
[Ja również zaczynam być lekko otępiała, czytając to.]
***
Wszyscy pięknie ubrani, uczesani. Dziewczyny z mojego rocznika ubrane w perswazyjne stroje przyciągały na siebie wzrok chłopców.
[Perswazyjne KWIK! :D]
***
Wolnym krokiem wdarłam się w głąb sali. Po bokach ustawione były okrągłe stoliki. Na środku rozpościerał się wielki parkiet.
[Proszę się nie śmiać. Skoro wolny krok może się wdzierać, to parkiet może się rozpościerać.]
***
- Lana, słuchaj jest sprawa...
- Tak Nesto?- Odsłoniła swoje równe białe zęby w szerokim uśmiechu.
[Wampir!]
***
Noo... to rewelacyjnie. Już tylko czekałam na jakąś żywszą akcję.- Lana wstała z krzesła i chciałam podskoczyć niczym żabka;D, ale uniemożliwiła jej to długa jasnozielona suknia.
(…)
Zauważyłyśmy go jak stał sztywny i patrzył pogardliwym wzrokiem na wszystkich uczniów. Usta Lany rozciągnęły się w szerokim uśmiechu.
[A jednak żaba!]
***
Stałyśmy z Sashą trochę dalej. Lana zaczęła trzepotać przed nim rzęsami i wdzięczyć się. Chłopak patrzył na nią coraz to pogardliwiej. No i wtedy Lana wyciągnęła szybko różyczkę i sprawa była załatwiona. Najpierw runął na ziemię. Blondynka podbiegła do nas, uważnie oglądając swoją różyczkę.
- Nie wiem, czy użyłam dobrego zaklęcia, ale i tak i tak będzie zabawnie.
[Zabawnie to będzie, jak zaczną czarować tulipankami.]
***
Oszalałam. Tańczyłam jak oszalała. Wkrótce wokół mnie utworzył się krąg a ja tańczyłam w środku, czując, że wszystkie oczy są skierowane w moją stronę.
[Nic dziwnego.]
***
Objął mnie. Czułam jego dłoń na moich nagich, rozgrzanych plecach. Zbliżyliśmy się do siebie, bardzo zmysłowo. Taniec. Nieziemski taniec, jak w bajcie. Zaczęliśmy lekko, skończyliśmy na pełnej pożądania ekstazie. Krok w bok. Zasuwaliśmy po pustym parkiecie, a każdy patrzył z oczekiwaniem w naszą stronę.
[Z oczekiwaniem na co? Aż skończą?]
***
Czułam, że go kocham. Zrozumumiałam to w tym momencie, gdy przechyliłam się w tył a on mocno trzymał mnie w swoich ramionach. Nogą owinęłam go. Jego usta gorące, pełne i malinowe usta powędrowały swobodnie na moją szyję.
[Swobodnie wędrujące usta, ulala.]
***
Porwał mnie, zapragnął mnie. Patrząc sobie w oczy, ruszaliśmy się dalej. Obrócił mną i znów złapał w ramiona. Rwał wszystkie moje uczucia na strzępy, tak że pozostało we mnie tylko krystaliczne pożądanie. Znów owinęłam go nogą.
[Mam nadzieję, że swoją.]
***
Dotknął mojego rozgrzanego uda kierując się w górę. Gwałtowny ruch. Kroczyliśmy po parkiecie. To jak show. Rozciągnęliśmy się na cały parkiet, zataczaliśmy koła czując się w tym momencie tylko wzrokiem.
[Yyyy?]
***
Przeszywający wzrok był utkwiony w moich oczach. Poczułam pustkę jego rąk, w tym samym momencie co on. Podbiegliśmy do siebie i znów czułam każdą jego patię ciała przy swoim. Szybko, pożądliwie podeszliśmy do siebie znów. Zmysłowo rozmierzchwiłam jego włosy. Zakończyliśmy piosenkę bardzo blisko siebie.
[Piosenkę! A ja myślałam, że oni tańczą.]
***
Stałyśmy na przedzie balkonu z Sashą. Patrzyłyśmy i z uwagą wpatrywałyśmy się w kolorowe fajerwerki. Mrugały do nas, a po chwili gasły. Jakże ulotne są chwile. To był tak piękny widok. łza cicho spłynęła po moim policzku.
[Locha miętkie ma serce, ale na fajerwerkach to się jeszcze nie wzruszyła. Podziwiam.]
***
Szłam po schodach do swojego pokoju, wcale nie czując zmęczenia. Zdjęłam z siebie sukienkę, rozplątując powoli sznurki związane na moich plecach.
[Sznurki! Rzeczywiście – perswazyjny strój.]
***
- Może... może masz racje.. może nie powinnam się tak wiązać.. związki są głupie! - wykrzywiła się Sas.
[Ale sznurki są fajne.]
***
Więc o godzinie 18.00 siedziałam spokojnie w Pokoju Wspólnym Slitherinu. Czytając książkę patrzyłam od czasu do czasu w płomienie wydobywające się z kominka.
[Wydobywające się? Na jej miejscu zaczęłabym już gasić.]
***
Gdy wstałam była godzina 8.00. O 12.00 mieliśmy wyruszać do Hogsmeade. Koło mnie leżała Sasha i jeszcze lekko drzemała. Cicho, by się nie zbudzić, poszłam do łazienki, wzięłam ciepły prysznic i wtarłam w siebie wszystkie najcudowniejsze balsamy i te wszystkie.
[No tak, nie ma to jak zbudzić samą siebie.]
***
Miałam na sobie białą bluzkę związywaną na karku, z kokardką na dekolcie, tak że sznurki od kokardki zwisały do ud.
[Sznury, sznury…]
***
Nie zapominając, że jest zimno, zarzuciłam czarną "kurkę" która była tak krótka że sięgała tylko za biust. Było extra!
[„Kogucik” sięgałby dalej.]
***
- Muszę przyznać, że ładnie wyglądasz- Charlie przeleciał szybko wzrokiem po mojej osobie.
[Dobrze, że tylko wzrokiem…]
***
- Dziękuję...- Charlie siedząc na przeciwko mnie patrzył w moje oczy. Wzięłam do ręki jego zielony krawat idealnie dopasowany do jego oczu i zaczęłam się nim lekko bawić.
[Ciekawe, jak wygląda zabawa mocna.]
***
cdn!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz